Lieve bloglezers,

Vorige week was ik weer aan de beurt om door de scan te gaan. De afgelopen drie maanden zijn
omgevlogen en nog steeds ben ik zonder medicijnen. We waren dan ook reuze benieuwd naar de uitslag.
De scan liet ten opzichte van de vorige keer, geen veranderingen zien. De tumor in mijn ruggenwervel zit er nog steeds, maar houdt zich koest. De diameter van het gezwel is niet kleiner, maar ook niet groter geworden. En zolang dit zo blijft, is er geen reden om enige behandeling te starten, want ook de rest van mijn lichaam zag er "schoon" uit.👍😃
Superfijn natuurlijk, want ik hoef pas in november terug te komen.
Maar toch voelt het dubbel.
Met het idee, dat er een "scherpschutter" in mijn lijf zit, die elk moment uit zijn schuilplaats te voorschijn kan komen en z'n mitrailleur leeg gaat schieten, daar worstel ik nog wel mee. Zeker nu ik niet meer elke 3 à 4 weken voor controle naar Leiden hoef (wat overigens ook geen garanties geeft) en ik volledig af moet gaan op hoe mijn lijf aanvoelt. Te vaak nog schiet ik bij een pijntje of dingetje in de stress, omdat ik dat in verband breng met.
Leerpuntje. Ik zal meer vertrouwen moeten krijgen in mijn lichaam en er relaxter mee moeten leren omgaan, want deze situatie zal nog wel even duren.
Gelukkig kan ik wel genieten van deze mooie zomer. Dat pikt ik toch maar weer even mee!😎

lieve groet,
Jos